Skip to main content

Techniki projektowania testów

Wprowadzenie​

Techniki projektowania testów to zbiory zasad i metod umożliwiających tworzenie skutecznych przypadków testowych. Ich celem jest maksymalizacja efektywności testowania poprzez identyfikację defektów w oprogramowaniu przy minimalnym nakładzie pracy.

Techniki te dzielą się na trzy główne grupy:

  • Techniki oparte na specyfikacji (czarnoskrzynkowe)
  • Techniki oparte na strukturze (białoskrzynkowe)
  • Techniki oparte na doświadczeniu

1. Techniki oparte na specyfikacji (czarnoskrzynkowe)​

W technikach czarnoskrzynkowych tester nie analizuje struktury wewnętrznej systemu, lecz koncentruje się na wejściach i oczekiwanych wynikach.

Najważniejsze techniki:​

  • Równoważenie klas (ang. Equivalence Partitioning):
    Podział danych wejściowych na grupy (klasy równoważności), które powinny być traktowane jednakowo przez system.

  • Analiza wartości brzegowych (ang. Boundary Value Analysis):
    Testowanie wartości skrajnych i tuż poza nimi, ponieważ granice są częstym źródłem defektów.

  • Tablica decyzyjna (ang. Decision Table Testing):
    Technika służąca do modelowania złożonych kombinacji warunków wejściowych i ich efektów.

  • Testowanie przejść między stanami (ang. State Transition Testing):
    Używana do weryfikacji poprawnych przejść między stanami w systemach o złożonej logice.

  • Technika wyroczni (ang. Use Case Testing):
    Tworzenie przypadków testowych na podstawie przypadków użycia opisujących interakcje użytkownika z systemem.

2. Techniki oparte na strukturze (białoskrzynkowe)​

Techniki białoskrzynkowe zakładają znajomość kodu źródłowego oraz jego struktury. Służą do oceny jakości kodu i zapewnienia pokrycia określonych ścieżek.

Najważniejsze techniki:​

  • Pokrycie instrukcji (ang. Statement Coverage):
    Testowanie, które zapewnia wykonanie każdej instrukcji kodu przynajmniej raz.

  • Pokrycie decyzji (ang. Decision Coverage):
    Sprawdzenie, czy każda możliwa decyzja (np. warunki IF) została podjęta zarówno na „tak”, jak i „nie”.

  • Pokrycie ścieżek (ang. Path Coverage):
    Upewnienie się, że każda możliwa ścieżka w kodzie została przetestowana.

  • Testowanie warunków (ang. Condition Testing):
    Skupia się na testowaniu pojedynczych warunków logicznych w instrukcjach decyzyjnych.

3. Techniki oparte na doświadczeniu​

Techniki te bazują na wiedzy, intuicji i doświadczeniu testerów. Często wykorzystywane są do szybkiego wykrywania nietypowych lub trudnych do przewidzenia defektów.

Najważniejsze techniki:​

  • Testowanie eksploracyjne (ang. Exploratory Testing):
    Tester dynamicznie eksploruje system bez uprzednio zdefiniowanych przypadków testowych.

  • Burza mózgów (ang. Brainstorming):
    Zespół generuje jak najwięcej scenariuszy testowych podczas wspólnej dyskusji.

  • Testowanie oparty na błędach (ang. Error Guessing):
    Wykorzystywanie intuicji i wcześniejszych doświadczeń w celu przewidzenia potencjalnych obszarów błędów.

Wybór odpowiedniej techniki​

Dobór techniki projektowania testów zależy od:

  • Złożoności systemu
  • Dostępności dokumentacji
  • Wymagań klienta
  • Doświadczenia zespołu testerskiego

Często najlepszym podejściem jest łączenie różnych technik w celu uzyskania jak najszerszego pokrycia testami.

Podsumowanie​

Techniki projektowania testów są kluczowym narzędziem w rękach testerów. Umożliwiają tworzenie skutecznych przypadków testowych, co przekłada się na lepszą jakość oprogramowania oraz szybsze wykrywanie defektów. Właściwy dobór technik pozwala zoptymalizować czas i koszty testowania.